Serdecznie zapraszam Państwa do obejrzenia spotu kampanii społecznej “Zadbaj o dziecięcy mózg” Fundacji Dajmy Dzieciom Siłę, której celem jest zwrócenie uwagi rodziców na potrzebę zachowania równowagi w korzystaniu z urządzeń ekranowych przez dzieci, uważnego towarzyszenia dziecku i spędzania z nim czasu bez zbędnych rozpraszaczy w postaci ekranów.

Link do filmu "Zadbaj o dziecięcy mózg"   https://youtu.be/reBzTX6UO5E

Więcej o kampanii na stronie: domowezasadyekranowe.fdds.pl

Drodzy rodzice dbajcie i czuwajcie o to, by wycieczka w wirtualny świat waszych pociech była bezpieczna i nie wpływała negatywnie na ich aktywność, życie rodzinne, rówieśnicze, naukę i zabawę. Pamiętajcie także o zaspokojeniu najważniejszych potrzeb dziecka, nastolatka: potrzeby bezpieczeństwa, miłości, uwagi, bo jeśli u Was tego nie znajdzie, zacznie szukać wsparcie w mediach.

POKAŻMY DZIECIOM, ŻE NAS INTERESUJĄ, ŻE SĄ DLA NAS WAŻNE, ŻE NIE SĄ SAME, ŻE JESTEŚMY DLA NICH WSPARCIEM!

Pamiętajcie także, że jestem dla dzieci i dla Was drodzy rodzice, służę pomocą i wsparciem.  Zapraszam do kontaktu poprzez:

aplikację Messenger  lub piszcie na moją pocztę: marzena_kaliszewska1@wp.pl 

WTOREK         10.30-11.30

ŚRODA                9.40-11.40

CZWARTEK       9.30-10.30

PIĄTEK                9.30-10.30

 

 

Pozdrawiam serdecznie 

pedagog szkolny Marzena Kaliszewska

“PROŚBA DZIECKA”

CZYLI 20 PRZYKAZAŃ DLA RODZICÓW:

 

 

 

Teorie i nauki pedagoga, lekarza, pisarza i pierwszego niekonstytucyjnego rzecznika wszystkich dzieci przeżywają wielki powrót. I słusznie, bo przez lata nie straciły chyba na aktualności… Janusz Korczak pisał dla dzieci, ale kierował swoje słowa też do nauczycieli, rodziców i wszystkich, którym bliskie jest szczęście dziecka. Stworzył także Dekalog Dobrego Rodzica a może prośby dziecka… Czy wciąż aktualne? Oceńcie sami!

Jak mądrze wychowywać dzieci? Wielu rodziców szuka odpowiedzi na to pytanie. Na pewno nie ma jednej, uniwersalnej, ale… Korczak mawiał, że pedagogika nie jest nauką o dziecku, ale o człowieku. Według niego dobry wychowawca – opiekun musi spełnić przede wszystkim podstawowy wymóg, jakim jest poznanie samego siebie i obserwowanie swojego dziecka. 20 próśb dziecka może w tym wzajemnym poznawaniu odrobinę pomóc.

 

1. Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego, czego się domagam. To tylko próba z mojej strony.

2. Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję – poczucia bezpieczeństwa.

3. Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko Ty możesz mi pomóc zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.

4. Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuję postawę głupio dorosłą.

5. Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli rozmawiamy w cztery oczy.

 
6. Nie chroń mnie przed konsekwencjami. Czasami dobrze jest nauczyć się rzeczy bolesnych i

 nieprzyjemnych.

7. Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża mojemu poczuciu wartości.

8. Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że Cię nienawidzę. To nie Ty jesteś moim wrogiem, lecz Twoja miażdżąca przewaga!

9. Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami wykorzystuję je, by przyciągnąć Twoją uwagę.

 10. Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed Tobą bronić i robię się głuchy.

11. Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony, kiedy nic, z tego wszystkiego nie wychodzi.

12. Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli. To dlatego nie zawsze się rozumiemy.

13. Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach zmusza mnie do kłamstwa.

14. Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją wiarę w Ciebie.

15. Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę Cię pytaniami. Może się wkrótce okazać, że zamiast prosić Cię o wyjaśnienie, poszukam ich gdzie indziej.

16. Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.

17. Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na Twój temat byłaby w przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o jakiej nawet ci się nie śniło.

18. Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.

19. Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.

20. Nie bój się miłości. Nigdy.

 POZDRAWIAM 

 

DLA UCZNIÓW

 KILKA WSKAZÓWEK DLA WSZYSTKICH –  

JAK SIĘ UCZYĆ ?  

KAŻDY Z NAS MA SZEŚĆ WIERNYCH SŁUG, KTÓRYM ZAWDZIĘCZA SWOJĄ WIEDZĘ. NAZYWAJĄ SIĘ ONI: 

KTO, KIEDY, DLACZEGO, CO, JAK, GDZIE. 

KTO  się będzie uczył ?

Ja ! 

DLACZEGO ?

Bo to ważne dla mojej przyszłości. 

KIEDY ?

Codziennie po troszeczku. Jeżeli przez kilka dni nic nie robimy, materiał się spiętrza, trzeba sporo nadrabiać i to wszystko staje się nieprzyjemne. Trzeba sobie tak zorganizować czas, aby zrobić wszystko związane ze szkołą i żeby został jeszcze czas na inne zajęcia. 

GDZIE ?

Gdzie chcesz, gdzie ci wygodnie, gdzie najlepiej się skupisz. 

CZEGO się uczyć ?

Lepiej określać sobie, co się chce osiągnąć niż wyznaczać czas, jaki się poświęci danemu przedmiotowi. Dobrze jest przeplatać mniej interesujące przedmioty z tymi, które nas interesują. Nie wolno zaniedbywać przedmiotu, który uważamy za nudny i męczący ! Zaniedbywanie podstawowych przedmiotów może się odbić na innych, przy których wymagane są te umiejętności. 

JAK się uczyć ?

Wyrabiać w sobie samodyscyplinę i robić we właściwym czasie to, co się musi zrobić. Starać się podchodzić do nauki z ochotą, poświęcać nauce wystarczająco dużo czasu, ale nigdy tyle, by stała się nudnym obowiązkiem. Ucząc się dłużej robić przerwy.

 DEKALOG UCZENIA SIĘ:

 Do efektywnej nauki potrzeba koncentracji, zainteresowania i zrozumienia. 

I. KONCENTRACJA 

Musisz całą swoją uwagę skupić na tym, co chcesz wbić do głowy. Nie możesz podczas nauki myśleć o setkach różnych spraw. To naprawdę ważne! 

Właściwa pora 

Między 13 a 15 gwałtownie spada koncentracja, dlatego nie odrabiaj lekcji zaraz po powrocie ze szkoły. Co 30-45 minut rób przerwy (lepiej kilka krótkich niż jedną dłuższą) – napij się czegoś, posłuchaj muzyki. 

• Skoncentruj się na tym, czego masz się nauczyć. Powiedz sobie wyraźnie: „Teraz będę się uczyć” i wytrwaj w tym postanowieniu.
• Wyznacz sobie nagrodę za punktualne rozpoczęcie i zakończenie pracy. 

Na koniec sprawa tłumienia dźwięków dochodzących z zewnątrz. 

Telewizor, radio czy kłótnie sąsiadów bardzo rozpraszają.
Nie próbuj słuchać swoich ulubionych kawałków, bo odpłyniesz i piękne plany podciągnięcia ocen trafi szlag...
Możesz też nastawić radio tak, by nie łapało żadnej stacji. Taki szum odgrodzi cię od niepożądanych dźwięków, a ty szybko o nim zapomnisz.
Jeśli jednak masz taką możliwość, ucz się w ciszy – ona najlepiej wpływa na koncentrację. 

II. ZAINTERESOWANIE
Interesujesz się tym co lubisz, lubisz to, czym się interesujesz. Tak jest z przedmiotami i rzeczami, które chcemy zapamiętać. Szybciej uczysz się przedmiotów które lubisz, prawda? Te, których nienawidzisz... tu już gorzej. Co zrobić żeby "polubić" nie lubianą lekcję? 

• zastanów się dlaczego właściwie nie lubisz tego przedmiotu
• spójrz na niego z innej strony, zauważ w nim to, czego nie dostrzegłeś wcześniej
• przeważnie nie lubimy przedmiotu, dlatego że nie umiemy... nie umiemy dlatego że nie lubimy. Codziennie poświęć szczególną uwagę na przedmiot którego nie lubisz/nie umiesz. Może coś się zmieni?

III. ZROZUMIENIE
Nie ucz się bezmyślnie na pamięć. Musisz wiedzieć o co chodzi w tym co zapamiętujesz... Po przeczytaniu np. definicji lub notatki przetłumacz sobie to, co było tam napisane własnymi słowami! 

Skojarzenia 

Najtrudniejszy materiał możesz łatwiej przyswoić dzięki kojarzeniu wiadomości z obrazami np. z fizyki – pojęcie „ciepłe powietrze jest lżejsze niż zimne” należy powiązać z balonem, który napompowany takim powietrzem leci w górę. 

• Ucząc się, staraj się kojarzyć nową wiedzę z wiadomościami już przyswojonymi.
• Szukaj śmiesznych skojarzeń. Ułatwia to zapamiętywanie.
• Podczas nauki nie zapominaj o tworzeniu wierszyków i rymowanek. Są pomocne w zapamiętywaniu wielu szkolnych wiadomości. 

Bardzo ważne – urozmaicenia 

Nie wolno zbyt długo koncentrować się na jednym temacie. Najlepiej „skakać” po przedmiotach ( np. po matematyce historia, później przyroda).

CHCĘ czy MUSZĘ?
Kiedy uczysz się czegoś nie mów: muszę to zapamiętać. Mów "chcę" zapamiętać...

TECHNIKA ZAPAMIĘTANIA
Wykorzystuj wszystkie możliwe „kanały” ( wzrok, słuch, dotyk ). 

• Ucząc się używaj słuchu, wzroku i ręki – uważnie czytaj, głośno powtarzaj, pisz albo rysuj.
• Ucząc się, wybieraj ważne informacje, rób notatki, podkreślaj najważniejsze fragmenty na kolorowo. 

Znajdź swoją własną technikę zapamiętywania. Jeśli: 

• najszybciej zapamiętujesz to, co słyszysz: słuchaj uważnie na lekcjach, to, co chcesz się nauczyć nagrywaj na kasetę i słuchaj, lub czytaj notatki na głos
• najszybciej uczysz się czytając: najważniejsze informacje pisz kolorowymi długopisami, czytaj notatki, załóż specjalny zeszyt z najważniejszymi notatkami... 

Znajdź własną metodę. Możesz na przykład układać rymowanki lub piosenki z tego, czego masz się nauczyć. 

Powtórki 

Powtórz materiał po klasówce. Nie ma lepszego sposobu na ugruntowanie wiedzy. 

• Ucz się ze zrozumieniem. Najlepiej powtarzaj przeczytany materiał własnymi słowami.
• Najłatwiej zapamiętujemy początek i koniec jakiegoś materiału, najtrudniej środek.

SŁOWNIK, ENCYKLOPEDIA
Nie bój się, te książki nie gryzą, a są bardzo przydatne. Może czasem warto po nie sięgnąć.

ŚWIATŁO
Jest ważnym elementem. Musisz uważać żeby nie było za słabe, to może popsuć ci oczy. Najlepsze jest światło naturalne, bo przy nim czujesz się dobrze i pracujesz efektywnie. Jeśli jesteś praworęczny ustaw biurko tak, by okno mieć po lewej stronie. Pracując przy komputerze zadbaj, by światło nie odbijało się od monitora i cię nie raziło. Światła sztucznego lepiej nie mieszać z naturalnym. Dobrze, żebyś miał oświetlenie górne i lampkę na biurku (jeśli jesteś praworęczny - umieść ją po swojej lewej stronie). 

MIEJSCE DO NAUKI
Jeśli często bywa tak, że próbujesz się czegoś nauczyć, ale szybko się dekoncentrujesz lub męczysz (nudzisz), to znaczy, że powinieneś przeorganizować swoje miejsce nauki. Spokojnie, nie mam na myśli generalnego remontu i przemeblowania – wystarczy kilka drobnych zmian. Wprowadź te rady w życie, a twoja koncentracja znacznie się poprawi! 

Co masz przed oczami, kiedy siedzisz przy biurku? 

Niech zgadnę... ścianę? Czy często odwracasz się, żeby rzucić okiem na drzwi, bo wydaje ci się, że ktoś wszedł? Takie ustawienie biurka sprawia, że odczuwasz niepokój i nie możesz skupić się na pracy. Idealna jest sytuacja, w której widzisz cały pokój lub chociaż drzwi. 

Dobrze, gdy biurko jest duże 

Wtedy wszystkie kartki i książki masz pod ręką i nie musisz biegać za nimi po pokoju (inną sprawą jest wielgachny blat zawalony różnymi szpargałami, ale o tym później). Może nie lubisz siedzieć przy biurku? Jeśli tak jest, to znaczy, że ten ważny mebel został źle dobrany. Wysokość biurka i krzesła powinna zapewniać komfort pracy. Zwróć uwagą na to, czy się nie garbisz. Rodzice wcale nie przeginają, gdy co rusz zwracają ci uwagę na pozycję, w jakiej siedzisz. Wyprostowany kręgosłup wpływa korzystnie na oddychanie i dotlenienie mózgu. Wybierając krzesło do nauki pamiętaj, że zbyt twarde siedzenie jest niewygodne, a zbyt miękkie - usypia!  Jeśli uczysz się leżąc, nie dziw się, że zasypiasz nad książką. Lekkie napięcie mięśni wpływa dodatnio na koncentrację. 

Teraz słów kilka o bałaganie 

Prawdą jest, że kiedy musisz szukać materiałów w wielu różnych miejscach, twoja koncentracja znacznie spada. Znajdujesz np. różne przedmioty, które przypominają ci, że coś miałeś zrobić czy załatwić i zapominasz o nauce. 

Z badań naukowych wynika, że optymalna temperatura powietrza do pracy umysłowej to 20 - 22 °C, a wilgotność między 50 a 65%. Gdy jest zbyt ciepło i wilgotno, czas skupienia uwagi bywa o połowę krótszy od standardowych 25 min., poza tym jest wtedy po prostu duszno. Zbyt suche powietrze (np. zimą) również sprawia, że czujesz się źle. Aby zwiększyć wilgotność zadbaj o roślinki czy nawilżacze powietrza. Możesz też postawić na kaloryferze miseczkę z wodą. 

Zawsze planowo 

Zapisuj w kalendarzu wszystkie terminy klasówek, referatów, egzaminów itp. Warto także zaznaczać terminy dyskotek, urodzin, koncertów itp. Aby uniknąć zbitki: wieczorem impreza, a następnego dnia klasówka. 

• Bardzo ważne jest planowanie nauki: jakie mam jutro lekcje? Co mam zadane z tych przedmiotów? Co jeszcze mam na jutro przygotować? 

UCZ SIĘ SYSTEMATYCZNIE, NIE ODKŁADAJ PRACY. 

CODZIENNE, SYSTEMATYCZNE POWTÓRKI SĄ SKUTECZNIEJSZE 

NIŻ KILKUGODZINNA NAUKA NA DZIEŃ PRZED KLASÓWKĄ. 

Zgrana paczka 

Jeśli w klasie psują się stosunki, pogarszają się także wyniki w nauce. W takich sytuacjach najlepiej byłoby wydobyć na światło dzienne powód konfliktu i szybko się z nim uporać. Wśród przyjaciół łatwiej się uczyć, a energię lepiej zużyć na pracę, niż na spory. 

Prace domowe 

• Na początek łatwe zadania, potem trudniejsze ćwiczenia, na koniec zostawiamy najprostsze prace. 

• Dobrze jest powtarzać w domu materiał z lekcji jak najszybciej po ich zakończeniu – warto odrabiać wszystkie lekcje tego samego dnia, którego były one w szkole (aż 80 % zapominamy podczas pierwszych 24 godzin). 

• W miarę możliwości należy przerabiać kolejno po sobie przedmioty jak najmniej podobne do siebie, zadania pisemne zaś odrabiać na przemian z ustnymi. 

Uff... dużo tego. Cieszę się, że doczytałeś do tego miejsca. 

Zastosuj te dobre rady w swoim miejscu nauki, a zobaczysz, że było warto. 

Każda podróż zaczyna się od jednego kroku.

Pierwszym krokiem było zapoznanie się ze sposobami nauki. Reszta podróży zależy od ciebie... 

Pozdrawiam pedagog szkolny Marzena Kaliszewska

 

 

Nastolatek pod obstrzałem – o presji i jej skutkach /wybór szkoły/

Momenty przełomowe w życiu – wybór szkoły średniej, matura, studia, zaręczyny, ślub, ciąża, nowa praca – łatwo stają się przedmiotem wręcz publicznej dyskusji. Łatwo przypomnieć sobie wydarzenie, stresujące i trudne – np. wybór kierunku dalszej nauki, które szeroko omawiała nasza rodzina, przyjaciele, znajomi, sąsiedzi, a  nawet mniej poinformowane osoby, jak ekspedient w osiedlowym sklepie. Gdy stoimy przed decyzją, wyborem – w zasadzie jakimkolwiek, który przyniesie długofalowe skutki, zawsze znajdą się doradcy, którzy przedstawią nam własne wizje, argumenty za i przeciw, tragiczne skutki pomyłek. W takim klimacie często znajdują się dzisiejsi  ósmoklasiści – przecierający szlaki edukacyjne po reformie, zmuszeni do szybszego wyboru dalszej drogi, niż poprzednie pokolenie.

,,Czy już wybrałeś liceum?”, ,,zastanów się nad technikum, warto mieć fach w ręku”, ,,a jakie oceny trzeba mieć, żeby się do tej szkoły dostać?”, ,,tyle osób w roczniku, może ci się nie udać, lepiej wybierz jakąś inną szkołę” – słyszą  piętnastolatkowie na każdym kroku. ,,Dobre liceum” może stać się nie okazją do zdobycia solidnych podstaw edukacyjnych, ale batem, popędzającym nastolatka do nauki, wyciągania ocen na lepsze, szukania okazji, by zdobyć przynajmniej kilka punktów więcej. A co za tym idzie – źródłem stresu, napięcia, niechęci, niepewności, złości.

Kim jestem? Co chcę robić?

Okres nastoletni to czas intensywnego kształtowania własnej tożsamości. Szukania odpowiedzi na trudne pytania, często dla dorosłych brzmiące wzniośle i pompatycznie. Jaki jestem, jaki chcę być, jak mnie widzą inni, czy jestem atrakcyjny, czy mam w sobie coś wyjątkowego, czy coś osiągnę, jaka jest moja orientacja seksualna, w co wierzę – pytajniki mnożą się bez końca. Dla piętnastolatka myślenie o sobie jest tak zmienne, że trudno cokolwiek budować na jego podstawie. Poczucie własnej wartości, własnej skuteczności, wiara w umiejętności są na etapie dorastania kruche, zależne od zewnętrznej oceny. Krytyka innych w tym okresie przyjmowana jest z ogromną mocą, a reakcją na nią intensywniejsza, niż kiedykolwiek. Szaleństwem wydawałoby się w tak dynamicznym okresie decydować o tym, co będzie się robiło w życiu i planować dalszą edukację. A jednak – to nieuniknione.

Wspierając jeża

Wielu rodziców opisuje swoje nastoletnie dziecko tak, jakby nieustannie było najeżone, gotowe do słownej walki, drażliwe. Pojawiają się komentarze ,,żyje z dnia na dzień”, ,,nic nie planuje”, ,,traktuje dom, jak hotel”, ,,na niczym mu nie zależy”. Tego typu obserwacje potwierdzają jedno – dziecko jest w okresie adaptacji do nowych warunków, które niesie ze sobą dorastanie. Żyjemy z dnia na dzień wtedy, gdy wiele wokół nas lub w nas samych się zmienia – to naturalny mechanizm pojawiający się w sytuacjach destabilizacji. Jednak w tym czasie trudności w komunikacji z dzieckiem często stają się pretekstem do wzmożenia kontroli – pilnowania ocen, zachęcania do poprawiania tych, z których rodzic jest niezadowolony, nakładania przeróżnych konsekwencji. Znikają z pokoju telefon, tablet, komputer. Dziecko powinno się skupić na nauce, żeby mogło dostać się do ,,dobrej szkoły”, która będzie trampoliną na ,,dobre studia”. Mimo dobrych intencji rodziców – próbujących uchronić młodego człowieka przed poczuciem porażki, czy trudem znalezienia pracy – wcale nie poprawia się funkcjonowanie ich dziecka. Konflikt międzypokoleniowy tylko się pogłębia.

Presja nie jest zachętą

Dorośli stosują nacisk zazwyczaj wtedy, gdy nie rozumieją zachowania swoich dzieci. Chcąc zmobilizować nastolatka do nauki, naciskają i kontrolują go. Podkreślają długofalowe skutki dzisiejszych zaniedbań – ,,jeśli chcesz się dostać do mat-fizy, musisz koniecznie poprawić matematykę, z takimi ocenami nie ma szans”. Już w szóstej, siódmej klasie zaczynają się rozmowy o szkole średniej. ,,Przecież to tylko dwa lata, już teraz trzeba wybrać najważniejsze przedmioty. Dla czternastolatka dwa lata to 1/7 jego życia. Przeraźliwie długi odcinek czasu, jawiący się jako pasmo nieprzewidywalnych zupełnie zdarzeń, ciągłych zwrotów akcji. Presja dorosłych nie wzmacnia wewnętrznej motywacji dziecka – pomaga się jedynie rozwinąć lękom, poczuciu niepewności, niskiej wiary we własną skuteczność i sprawczość. Gdy naciskamy na kogoś, dajemy mu silne odczucie, że jest w naszych oczach nieporadny, niezdolny do samodzielnego podejmowania decyzji we własnym tempie. Presja bardzo mocno konfrontuje dziecko z jego deficytami – wytykając, co dziecko robi źle i mówiąc, jak ma zrobić to lepiej, pogłębiamy to, co w dorastaniu jest bardzo trudne – poczucie, że jest się zależnym i słabym.

Zaopiekowanie się emocjami dziecka na tym etapie życia może być zdecydowanie ważniejsze, niż jego wyniki w nauce. Zwłaszcza, że zdrowie psychiczne i wsparcie emocjonalne w oczywisty sposób przekładają się na sukcesy edukacyjne.

Dorosły towarzysz nastoletnich dylematów

Na tym etapie życia pojawia się tak wiele wątpliwości, że planowanie przyszłości jest właściwie mało możliwe. Co nie znaczy, że nie pojawiają się wyobrażenia i fantazje na temat własnej dorosłości. I być może tu jest klucz do pozytywnego i konstruktywnego wsparcia nastolatka – nie poprzez presję, ale poprzez towarzyszenie w poszukiwaniach. Częstym zachowaniem dorosłego jest szybkie urealnianie marzeń kilkunastolatka. ,,Myślałem o byciu kucharzem” szybko się zderza z ,,przecież ty ledwo jajecznicę umiesz zrobić”, ,,może bym poszedł do szkoły morskiej” – ,,ty, z taką słabą orientacją w terenie”. A jednocześnie chcemy, by młody człowiek rozmawiał z nami o jego planach, marzeniach. Niestety nie tędy droga.  Często zapominamy, jak ważna okresie dorastania jest grupa rówieśnicza i piętnujemy dziecko za to, że podejmuje decyzje takie, jak jego przyjaciele – na pierwszy plan wyłaniając chęć bycia w grupie, nie realizację własnych chęci. Nie ma sensu karać nastolatka za jego rozwojową potrzebę – bycia jak najbliżej z równolatkami, życia życiem grupy.

Zmiana jedyną stałością

Znany tekst ,,i tak ci się zmieni jeszcze milion razy” lepiej mieć w głowie, niż na języku. Bo rzeczywiście – marzenia są zmienne, zależne od chwili. Ale dają poczucie, że wiele jest możliwe. Dobrze by było po prostu zapytać, co w tym zawodzie pociąga nastolatka, jak spróbować, czy to mu rzeczywiście odpowiada. Wiara dorosłych w dzieci daje solidne podstawy do wiary w siebie. Podkreślanie umiejętności dziecka, jego zasobów, np. niezależności, elastyczności, komunikatywności, samodzielności sprawia, że chęć rozwijania się rośnie.

Jak rozmawiać, by nie oceniać

Poczucie bycia ocenianym przez innych skutecznie zamyka możliwość dialogu. Dorośli czasem potrafią sobie poradzić z oceną innych – obśmiać raniący komentarz, zbudować do niego dystans, zracjonalizować go, obronić się. Nastolatki bywają w sytuacji oceny zupełnie bezbronne. Dlatego warto unikać nawet niewinnych komentarzy, które jakoś by mogły być odebrane przez siódmoklasistę w kategoriach krytyki. ,,Co to za oceny” , ,,chyba zleciałeś ze średniej, nie idzie ci nauka”, ,,zamiast ciągle siedzieć w telefonie, byś się pouczył, leniuchu” etc. – wszystkie podobne do tych komentarze nie pomogą zbudować relacji zaufania i bezpieczeństwa. Lepiej ciepło i sympatycznie nazwać to, co się widzi i zobaczyć, czy dziecko podejmie rozmowę:

• Wydaje mi się, że czymś się martwisz. Dużo siedzisz ostatnio sam.
• Jakoś chyba trudniej ci idzie nauka? Czujesz się zbyt zmęczony? A może coś się dzieje stresującego?

Jeśli nie zobaczymy od razu chęci do rozmowy, to nie znaczy, że komunikat nie był ważny. Czasem potrzeba czasu, by w dorastającym umyśle pojawiła się myśl, że dorosły coś zauważa i w zasadzie oferuje pomoc. Już samo bycie widzianym daje wsparcie – nawet jeśli nie skorzystamy z niego aktywnie i bezpośrednio.

Twój wybór jest ważny

Zarówno nauczyciele, jak i rodzice chcieliby, żeby dzieci podejmowały dobre decyzje – uczyły się konsekwencji swoich wyborów, potrafiły rozważyć zyski i straty, które niesie każda z opcji. By szukały sposobów na to, by ich cele były realne i by miały wszystko, co potrzebne, by je spełnić. Niestety na poziomie chęci często się kończy – dorośli najchętniej wybierają za dzieci. Mając silne przekonanie, że wiedzą lepiej i znają dziecko, albo sami narzucają wybór, albo tak kierują dzieckiem, by wybrało ,,słusznie”. Robią to zazwyczaj z troski i lęku o dziecko, co jednak nie do końca jest usprawiedliwieniem. Piętnastolatek wybierający szkołę średnią ma pierwszą możliwość wyboru swojej drogi. Pierwszą możliwość popełnienia ważnego błędu i nauki, jakie są jego konsekwencje. Jeśli mają całe życie dokonywać różnych wyborów, to kiedy mają właściwie zacząć się tego uczyć? Może to jednak dobry moment?

Każdy wybór jest dobry, bo jest twój

Rozmawiając z nastolatkiem o tym, że może wybrać różne opcje, a każda przyniesie zarówno jakieś korzyści (np. będą w tej szkole znajomi, jest blisko, profile klas są ciekawe), jak i jakieś straty (np. dalekie dojazdy, ograniczenie w programie nauczania, dłuższy czas edukacji etc.), pomagamy znormalizować stresującą sytuację. Warto spróbować pokazać, że to naturalna kolei rzeczy i że wybór liceum nie determinuje całej przyszłości – cokolwiek dziecko nie wybierze, da sobie radę i na pewno coś dobrego wyniesie z tego doświadczenia. A przecież zawsze można spróbować zmienić klasę, szkołę, jeśli wybór okaże się nietrafiony.  Nastolatki są w stanie już dość realnie ocenić to, czy muszą poprawić oceny, czy nie – na tym nie warto się skupiać, wprowadzając tym samym stres i poczucie presji.  

Zmieniasz się, więc i zmieniasz plany

Kilkunastolatkom brakuje psychoedukacji na temat ich funkcjonowania psychofizycznego – często nie rozumieją przemian, jakie się w nich dokonują, reagują na nie lękiem, stresem. Być może wspierające okaże się nazwanie, że czas dorastania jest pełen zmian i że nie ma nic złego w zmianie planów, zainteresowań, marzeń. Trudno zachować stałość przekonań i wartości, gdy się jest w ciągłym, intensywnym procesie dojrzewania. Warto o tym pamiętać i rozmawiać.

 Przygotowała: Marzena Kaliszewska

                                                     ^{pedagog szkolny}

 

 

Na te piękne Święta Wielkiej Nocy

                                                     

Święta Wielkiej Nocy są dla wielu z nas okresem szczególnego rodzaju spotkań z Źródłem Istnienia, z Stwórczą Siłą, ale i z Bliskimi, dzięki którym budujemy DOBRO naszego życia. Może właśnie w tych dniach uświadomimy sobie, jak bardzo jesteśmy naznaczeni Tym, który choć jest Wielkim Nieobecnym, to jednak wraca do nas mocą radości i wartości życia.

W tym roku to będą święta, które wielu spędzi samotnie, bez spotkań przy rodzinnym stale, świątecznego obiadu u rodziców, dziadków czy teściów. Dlatego tradycyjne życzenia wielkanocne to coś, co w tym roku będzie miało dla nich szczególną wartość. Pamiętajmy więc o najbliższych i złóżmy im jak najpiękniejsze życzenia na święta wielkanocne na odległość. Mam dla Was sporo propozycji na piękne i oryginalne życzenia dla rodziców, dziadków, przyjaciół czy znajomych. Zostańmy w domach, ale złóżmy sobie życzenia wielkanocne za pośrednictwem mediów społecznościowych, SMS-ów czy komunikatorów.

Z okazji Świąt Wielkanocnych

Życzę wszystkiego tego, co od Boga pochodzi,

Oby skrzydła wiary przykryły kamienie zwątpienia

i uniosły serca ponad przemijanie.

 

Wesołego Alleluja!

życzy  Marzena Kaliszewska

^{pedagog szkolny}

 

Dzielę się życzeniami, jakimi już obdarzyli mnie Rodzina, Przyjaciele, Znajomi

******************************************

Na te Święta Wielkanocne ściskam Ciebie jeszcze mocniej
Zasiedzieliśmy się w domu, święcić jajek nie ma komu
Chciałbym z Tobą znów się spotkać i beztrosko razem pośmiać
Życzę zdrowia, pomyślności w epidemii bezsilności
Co za święta bez dyngusa, niech się skończy czas wirusa!
Niech już wszystko znowu hula.
Wesołego Alleluja!

**************

Choć to Wielkanoc bez dyngusa, bez marszu z koszyczkiem ze święconką do kościoła, rezurekcyjnej procesji i bez wielkich rodzinnych spotkań – ale mimo wszystko niech te święta będą zdrowe i radosne. Alleluja!

**************

Na te Wielkanocne Święta, chociaż tak inne,
życzę spokoju i otwartego serca.
Wytrwałość i nadzieja niech Was nie opuszcza,
w zdrowiu i ufności wyglądajcie jutra.
Błogosławieństwa Tego, co za nas umarł,
koronę strącił cierniową i Zmartwychwstał.
Alleluja!

****************

Jezus zwyciężył śmierć, my epidemię też zwyciężymy.
Wesołych, zdrowych, pełnych nadziei i optymizmu świąt Zmartwychwstania Pańskiego.
Życzmy sobie zdrowia w ten świąteczny czas
Wiara w zmartwychwstanie niech da siłę nam.

******************
Nie zna śmierci Pan Żywota chociaż przeszedł przez jej wrota!
W tym wyjątkowym czasie Wielkiej Nocy przesyłam słowa nadziei wyrastającej z wiary w Zmartwychwstałego.
Błogosławionych świąt Wielkanocnych obfitujących w zdrowie i pomyślność.
Wesołego Alleluja!

 

*****************************
Na ten czas nakazanej samotności podczas tegorocznych świąt wielkanocnych
życzymy wiosny w sercu oraz umiejętności cieszenia się powszechnym spowolnieniem pędu życia,
a nawet nagłym zatrzymaniem w biegu.
Niech te wyjątkowe święta wielkanocne będą czasem refleksji i nadziei na odrodzenie normalności.

*******************

Wielkanoc to radosne święta – Zmartwychwstania Pańskiego - nadzieja zbawienia i zwycięstwo nad śmiercią, a jednocześnie czas budzenia się do nowego życia uśpionej natury. Życzę ci, aby w tym roku, w te święta ta nadzieja była szczególnie obecna. I aby troski i niepokój nie przysłoniły radości świętowania.

**************

Niech zmartwychwstały Chrystus
przyniesie nam odrodzenie duchowe,
napełni wszystkich spokojem i wiarą,
da siłę w pokonywaniu trudności
i pozwoli z ufnością spojrzeć w przyszłość.
Ciepłych, rodzinnych, pełnych miłości
i nadziei na lepsze jutro
Świąt Wielkiej Nocy
życzą…

**************

Alleluja, Alleluja! Na stole słodki baranek i pisanek pełna moc,
bo o to jest Wielka Noc. W te święta, chociaż daleka, to i blisko.
Spotkać się nie można, ale każdy z nas telefon ma, więc raz dwa
złóżmy sobie życzenia - zdrowia, szczęścia, pomyślności i powrotu do normalności.

 

 

 

 

DO ZOBACZENIA !!!

 

---

„Być zawsze człowiekiem dla człowieka

Bez względu na rolę, jaką się pełni w życiu”

 

W okresie pracy zdalnej szkoły PEDAGOG SZKOLNY jest do dyspozycji uczniów, rodziców i nauczycieli w godzinach pracy:

Wtorek    9.40 – 10.40

Środa       8.45-10.45

Piątek      8.45 – 10.45

Przypominam! ŚRODA- KONSULTACJE w godz. 16.00-17.00. zgodnie z zarządzeniem Dyrektora Szkoły z wszystkimi pracownikami pedagogicznymi    (drogą mejlową  lub przez inne komunikatory ustalone między zainteresowanymi stronami).

 

INFORMACJE DLA UCZNIÓW

Drodzy Uczniowie!

Jeśli macie problem:

• Z nauką
• W kontaktach z rodzicami
• W kontaktach z rówieśnikami, nauczycielami
• Jesteście w trudnej sytuacji materialnej
• Chcecie komuś pomóc, ale nie wiecie jak
• Macie problemy ze zdrowiem
• Potrzebujecie rozmowy o trudnej sytuacji, w której się znaleźliście . . .
• Macie ciekawe pomysły, którymi chcielibyście się podzielić . . .

. . .  kontaktujcie się z PEDAGOGIEM SZKOLNYM Z KAŻDA SPRAWĄ, Z KTÓRĄ SAMI NIE POTRAFICIE SOBIE PORADZIĆ.

Nie mam czarodziejskiej różdżki, która sprawi, że wszystkie problemy znikną.

Nie twierdzę, że rozwiążę wszystkie Wasze problemy, ale:

• Mogę Wam pomóc przemyśleć różne sprawy
• Możemy wspólnie opracować strategię naprawy sytuacji
• Możemy wspólnie opracować taki sposób działania, który będzie dla Was zadawalający

POLECANE ARTYKUŁY I TESTY

https://www.katarzynapluska.pl/jak-bardzo-kreatywna-jestes-test/

http://drogainspiracji.pl/2017/02/20/jaka-jest-moja-rola-z-grupie/

 

Nauka w domu - jak skutecznie się uczyć/ rady dla ucznia

 

• zorganizuj przestrzeń do nauki zdalnej ( nie kładź się z laptopem na kanapie, ale usiądź przy biurku, zgromadź potrzebne materiały, wywietrz pokój)
• rozpoczynaj dzień tak samo, jakbyś chodził do szkoły, nie zaczynaj dnia od gier czy surfowania po internecie
• pracuj według planu dnia ( pamiętaj, że obowiązuje też plan lekcji)
• rób przerwy, wtedy nauka będzie efektywna
• wyłącz telewizję i wycisz telefon, o ile nie jest on Twoim narzędziem komunikacji w czasie lekcji
• pij wodę i, jeśli masz ochotę, podjadaj zdrowe przekąski, rano zjedz lekkie i pożywne śniadanie
• pomagaj innym , jeśli mają np. trudności techniczne
• w wypowiedziach na grupie komunikacyjnej stosuj zasady grzecznościowe, nie zaśmiecaj grup kontaktowych zbędnymi „wstawkami”,
• pracuj systematycznie zgodnie ze wskazówkami nauczyciela, w razie potrzeby- proś o pomoc
• codziennie wykonuj ćwiczenia fizyczne ( przynajmniej 15 minut)
• włącz się w prace domowe, porządkowe, np. wspólne przygotowywanie posiłku, prace na podwórku
• wysypiaj się!

 

INFORMACJE DLA RODZICÓW

Szanowni Rodzice!

Pedagog jest do Waszej dyspozycji !

 

Jako pełnoprawni opiekunowie uczniów uczęszczających do naszej szkoły jesteście partnerami w naszej pracy wychowawczej. Pamiętajcie, że o problemach swoich dzieci należy głośno i otwarcie mówić, gdyż tylko wówczas możliwa jest skuteczna pomoc. Na stronie internetowej znajdziecie Państwo przydatne rady i wskazówki dotyczące wychowania, okresu dorastania, używek oraz inne przydatne informacje.

 

http://www.anima-humana.com/strona_dekalog.php

https://alemakia.wordpress.com/2014/04/04/przypowiesc-o-orle-anthony-de-mello/

Nauka w domu - jak skutecznie pomóc dziecku się uczyć/ rady dla rodziców

   Obecna sytuacja może powodować u dzieci zagubienie oraz niechęć do samodzielnej nauki. Mogą wyszukiwać wiele wymówek, aby nie pracować zdalnie. Nie wolno pozwolić, by udało im się tego uniknąć.

 

• Zaplanuj razem z dzieckiem plan dnia- nauka bieżąca , wypoczynek, pomoc w domu, przygotowanie do lekcji na jutro, optymalna ilość snu.
•  Konsekwentnie przekonuj dziecko, że nauka jest obowiązkiem, a zdobyta wiedza przyda mu się w przyszłości.
• Buduj pozytywne nastawienie do pracy- nie krytykuj zadań, jakie dziecko otrzymało do wykonania ( w razie trudności lub wątpliwości skontaktuj się z nauczycielem, podziel się z nim swoimi uwagami drogą mejlową lub w inny sposób).
• Towarzysz dziecku w pracy, wyjaśnij pewne kwestie, dodawaj mu otuchy, motywuj.
• Kontroluj plan dnia, dyscyplinuj dziecko- najpierw nauka, potem przyjemności- ulubione rozrywki powinny stanowić formę nagrody.
• Dodatkowo nagradzaj pochwałą, komplementem czy czasem spędzonym wspólnie z dzieckiem. Nie powinny to być nagrody rzeczowe czy finansowe!
• Nie przeszkadzaj dziecku, kiedy pracuje samodzielnie (za wyjątkiem pomocy w nauce).
• Wymagaj, by dziecko zachowało rytm dnia jak poprzednio- ranne wstawanie, toaleta, posiłek, praca w uporządkowanym i czystym miejscu, ruch, przerwy w nauce.
• Monitoruj odpowiedzialnie zachowanie dziecka w sieci, na portalach komunikacyjnych- np. poproś dziecko, by wyświetliło w Twojej obecności swoją aktywność na grupie kontaktowej z nauczycielem.
• Bądź dla dziecka pozytywnym przykładem – sięgaj po książkę, filmy edukacyjne.
• Planuj wspólne prace domowe, gry rodzinne, wykorzystaj czas bycia razem do zacieśniania wzajemnych relacji.
• Kontaktuj się z wychowawcą, nauczycielem , w razie potrzeby z pedagogiem i dyrektorem szkoły. Nie wstydź się prosić o pomoc.
• Interesuj się informacjami podawanymi na stronie szkoły oraz przez instytucje państwowe.
• Dbaj, by dziecko nie spędzało czasu wolnego przy komputerze (najwyżej do 1 godziny).
• Pomimo stresu i nowych nietypowych wymagań, staraj się być pozytywny- nauczycielowi ( wierz mi! ) też nie jest łatwo.

 

 

INFORMACJE DLA NAUCZYCIELI

Szanowni Nauczyciele!

Na stronie internetowej znajdziecie Państwo materiały przydatne w codziennej pracy z dziećmi i młodzieżą, jak na przykład scenariusze lekcji wychowawczych, ankiety dla uczniów oraz interesujące artykuły.

http://www.szkola.wieszowa.pl/images/downloads/Dok20182019/Alfabet_nauczyciela.pdf

https://parenting.pl/cwiczenia-dla-dyslektykow

file:///C:/Users/agach/Downloads/Agresja-i-przemoc_czyli_co_pwinnismy_wiedziec_aby_skutecznie_dzialac_Czemierowska.pdf

 

Jestem pod aplikacją Messenger , Skype lub piszcie na moją pocztę: marzena_kaliszewska1@wp.pl

                                                                                                 Pedagog- Marzena Kaliszewska